Brein anatomie 101: Het brein

De hersenen in het algemeen.

De hersenen bestaan ​​voor 80 procent uit water en voor 20 procent uit fysische en biochemische structuren. De hersenen nemen ongeveer twee procent van het totale lichaamsgewicht in beslag. Toch gebruikt het tot 25 procent van de zuurstof en glucose die in het lichaam circuleren. De grootte van je brein is erfelijk en zegt niets over je intelligentieniveau. De hersenen maken daarnaast ook deel uit van het centrale zenuwstelsel.

Schedel (cranium)

De hersenen bestaan ​​uit zacht weefsel omgeven door een schedel. Bij de geboorte bestaan ​​de hersenen nog uit losse delen , waardoor het hoofd bij de geboorte beter door het geboortekanaal past. Na de geboorte groeien de delen aan elkaar vast.

Brein hemisferen

De hersenen bestaan uit zowel een linkerhelft als een rechterhelft. We noemen deze 2 helften hemisferen:

De linkerhersenhelft regelt specifieke zaken zoals: taal, spreken, schrijven, lezen en rekenen.

De rechterhelft regelt voornamelijk: ruimtelijk inzicht, muziek, intuïtie, gevoelens, verbanden leggen.

De anatomie

De hersenen zijn het meest gecompliceerde orgaan in het lichaam. Hoewel wetenschappelijke onderzoekers de afgelopen jaren al veel hebben ontdekt over de hersenen, blijft veel ervan nog steeds een mysterie. Wereldwijd kunnen de hersenen worden onderverdeeld in verschillende delen, die elk verantwoordelijk zijn voor bepaalde functies.

Veel hersenfuncties vinden plaats in de buitenste laag van de hersenen, ook wel het cerebrum genoemd. Dit is de plaats van het gedachteleven van de mens. Het cerebrum bedekt het grootste deel van de hersenen. De grote hersenen kunnen in vier delen worden verdeeld: de frontale kwabben, pariëtale kwabben, de occipitale kwabben en de temporale kwabben. (Je vindt deze kwabben aan beide kanten van de hemisferen.) In dit blogverhaal zullen we ons vooral op deze structuren/kwabben concentreren.

Frontale kwab(ben)

De frontale kwabben zijn het voorste deel van de hersenschors. Ze zijn betrokken bij planning, organisatie, geheugen, impulsbeheersing, probleemoplossing, selectieve aandacht, besluitvorming en beheersing van gedrag en emoties. De linker frontale kwab speelt ook een rol bij spraak en taal.

Processen die verantwoordelijk zijn voor executief functioneren vinden ook plaats in de frontale kwabben. Denk dan aan het herkennen van de gevolgen van bepaalde acties, het kiezen tussen twee verschillende acties, het onderdrukken van sociaal ongewenste reacties en het identificeren van verschillen en overeenkomsten tussen verschillende situaties.

De primaire motorische cortex bevindt zich ook in de frontale kwabben. De primaire motorische cortex regelt bewegingen. Verschillende neuronen reageren op specifieke bewegingen. De frontale kwabben zijn het laatste deel van de hersenen dat volledig ontwikkeld zijn. Dit hersengebied blijft groeien tijdens de leeftijd van 20 jaar. Pariëtale kwab(ben)

De pariëtale kwabben bevinden zich tussen de occipitale en frontale kwabben, en boven de temporale kwabben. De pariëtale kwabben zijn gescheiden van de frontale kwabben door de centrale sulcus, en van de temporale kwabben door de sylvian fissure.

De belangrijkste rol van dit hersendeel is om sensorische informatie te integreren, bijvoorbeeld: ruimtelijk denken. Dit deel van de hersenen bevat de primaire en secundaire somatosensorische cortex. Er zijn hier ook gebieden van het dorsale pad van visuele informatieverwerking. Door somatosensorische en visuele informatie te combineren, kan het gebied helpen bij het visualiseren van de lichaamspositie.

Achterste gedeelte van de pariëtale kwabben

Het achterste gedeelte van de pariëtale kwabben (PPC's) is belangrijk voor het beheersen van bewegingen van de arm, hand en ogen. Op deze manier wordt het gebied betrokken bij het oppakken van een object dat u op de tafel ziet liggen. U hebt visuele informatie nodig om deze acties uit te voeren, anders kunt u naast of voor het object grijpen.

De PPC's kunnen ook worden onderverdeeld in vier delen: lateraal, ventraal, mediaal en anterieur. Het laterale deel van de PPC's bevat een kaart van alle gebieden van het gezichtsveld. Deze informatie wordt gebruikt om oogbewegingen te controleren. Als je een relevante stimulus ziet, beweeg je je ogen hierheen om deze beter te bestuderen.

• Het ventrale deel van de PPC's ontvangt informatie van de verschillende zintuigen (visueel, auditief, somatosensorisch en van het evenwichtsorgaan).
  

• Het mediale deel van de PPC's heeft neuronen die de locatie van een beweging coderen. Om een ​​beweging goed uit te voeren en een voorwerp van de tafel te pakken, moet je precies weten waar op de tafel het voorwerp staat, en dus waar de beweging naartoe moet.
  

• Het voorste gedeelte van de PPC's verwerkt informatie over de vorm, grootte en oriëntatie van objecten. Deze informatie wordt vervolgens gebruikt om de fijne bewegingen van de hand te regelen. Hierdoor is de afstand tussen je vingers net genoeg om het object op te pakken.

Temporale kwab(ben)

De temporale lobben bevinden zich onder de pariëtale kwabben en voor de occipitale kwabben. Wanneer u van buitenaf naar dit gebied moet wijzen, moet u naar het hersengebied direct achter de oren kijken. De kwabben bevatten onder meer de hippocampus (geheugen) en amygdala (emoties).

Door de verschillende gebieden die in de temporale kwabben te vinden zijn, heeft dit deel van de hersenen ook veel verschillende functies. U kunt eenvoudig denken aan het verwerken van auditieve informatie, maar dit is niet het enige. Zo houdt het gebied zich ook bezig met het herkennen en benoemen van mensen, dieren en objecten. Bovendien worden tijdelijke herinneringen opgeslagen in de hippocampus. Dit gebied maakt dus deel uit van het declaratieve geheugen.

Verder bevatten de kwabben ook de parahippocampale gyrus (productie en ophalen van herinneringen), fusiforme gyrus, de Brodmann-gebieden 20, 21 en 22. Het gebied van Wernicke (betekenisvolle spraak) bevindt zich hier dus ook. En in het laterale deel vind je ook de primaire en secundaire cortex. ​

Occipitale kwab(ben)

De occipitale kwabben zijn het achterste deel van de hersenschors. In dit hersengebied wordt visuele informatie verwerkt. De kwabben kunnen verder onderverdeeld worden in verschillende delen. Het achterste deel staat bekend als de primaire visuele cortex of gestreept cortex. Dit hersengebied ontvangt informatie van de ogen en stuurt deze informatie door voor verdere verwerking.

Andere visuele gebieden bevinden zich ook in de occipitale cortex. Je kunt hierbij denken aan V2, V3, V4 en V5, die samen met V1 het dorsale en ventrale pad vormen van visuele processen.

Cerebellum

Het cerebellum is een bal van zenuwweefsel aan de onderkant van de schedel. Het cerebellum is goed voor ongeveer een achtste van de hersenmassa. Ze bevatten ook meer dan de helft van alle zenuwcellen en zijn sterk geplooid.

Het cerebellum is verantwoordelijk voor de coördinatie van de spieren, reflexen en balans. Het is het schakelcentrum voor het aansturen van de spieren. Dit deel van de hersenen is voornamelijk bedoeld voor precieze spierbewegingen, en het cerebellum is ook betrokken bij het uitvoeren van sterk geautomatiseerde acties. (Impliciet leren). Het cerebellum speelt ook een rol bij taal en bij taken die iets met het werkgeheugen te maken hebben, zoals het opnieuw herhalen van een telefoonnummer om het te onthouden.

De hersenstam

De hersenstam verbindt het cerebrum en de middenhersenen met het cerebellum en het ruggenmerg. Dit deel van de hersenen regelt vitale levensfuncties zoals: regulering van de lichaamstemperatuur, hartslag, bloeddruk, ademhaling en spijsvertering. De hersenstam is ook belangrijk voor het handhaven van een slaapritme, huilen, plassen, kauwen en het veranderen van de pupilgrootte.

De hersenstam bestaat uit drie delen; de medulla, de pons en de middenhersenen. De medulla is het deel van de hersenstam dat is verbonden met het ruggenmerg. Van hieruit worden de signalen van de hersenen naar het lichaam gestuurd, bijvoorbeeld naar de spieren om een ​​bepaalde beweging te maken. Op deze manier is de medulla ook betrokken bij hartslag, bloeddruk, spijsvertering en lichaamstemperatuur.

De pons is de verbinding tussen het cerebellum en het cerebrum. Het voorste gedeelte van de pons is belangrijk voor het verzenden van sensorische informatie naar het cerebrum. Dit betreft voornamelijk informatie over bewegingen. Het achterste deel van de pons helpt bij het ademen, proeven en slapen.

De middenhersenen zijn betrokken bij sensorische en motorische functies, visuele en auditieve reflexen, de pupilreflex en bij het gehoor. De middenhersenen bestaan ​​uit het tectum en tegmentum. Het tectum bevat de superieure en inferieure colliculi, die de oogbewegingen regelen.

Hersenbalk (corpus callosum)

De hersenbalk vormt een verbinding tussen de linker- en rechterhersenhelft van het brein. Het bevat maar liefst 200 miljoen axons. De hersenbalk is bij vrouwen iets groter dan bij mannen. Het zorgt ervoor dat als je iets ziet met je linkerhersenhelft, de rechterhersenhelft dit herkent. Oftewel dat de informatie overdacht van de ene hersenhelft naar de andere hersenhelft soepel verloopt.

Bronnenlijst

Psychology by Peter Gray and David F Bjorklund ( Boek )